Een frauduleus juridisch dossier

Een frauduleus juridisch dossier

4 oktober 2025

Ik wens mijn medeburgers uit Senegal en alle vrienden over de hele wereld die zich de afgelopen dagen om mijn fysieke veiligheid bekommerd hebben, te groeten en te bedanken. Ik wil hen geruststellen: ik ben kalm en bereid om mezelf en mijn gezin te verdedigen. Ik ben trots op het moed en de sereniteit die mijn echtgenote en mijn kinderen hebben getoond tegenover deze tegenslag waar we al lange tijd mee te maken hebben. Ousmane Sonko, die al geruime tijd alles heeft geprobeerd om mij uit te schakelen, is erin geslaagd mensen te recruteren die bereid zijn aan zijn wens om mij «uit te schakelen» te voldoen. Het is het voorwendsel van een frauduleus gerechtelijk dossier dat hen in staat heeft gesteld een achtervolging tegen mij op te zetten, tot het gijzelen van mijn vrouw, mijn kinderen en een naaste vriend.

Hoe ben ik uit Senegal vertrokken

Ik had besloten om uit Senegal te vertrekken in de nacht van 23 op 24 september 2025. Ik had gepland om naar Frankrijk te reizen, waar ik een zakelijke afspraak had, met de vlucht van die nacht bij de nationale luchtvaartmaatschappij Air Sénégal. Ik had mijn politieroutine doorlopen en alle noodzakelijke controles ondergaan. De agent die voor deze controle verantwoordelijk is, had vanzelfsprekend mijn biometrische gegevens en de gegevens op zijn computer gecontroleerd, om uiteindelijk het stempel «Départ» op mijn paspoort te zetten, evenals op mijn instapkaart. Ik presenteerde beide documenten aan andere ambtenaren voor een laatste controle. «Goede reis, meneer Diagne», zei een van de controleurs mij met veel respect en beleefdheid. Ik liep vanzelfsprekend naar de scanner, met het oog op het betreden van de vertrekgedeelte, toen een politieagent uit zijn vakje opstond om een collega aan te spreken en hem te vragen mijn paspoort verder te controleren. Deze politieman nam mijn paspoort en mijn mobiele telefoon in beslag en gaf mij de opdracht hem te volgen naar kantoren naast de «Départ»-zone.

Daar aangekomen controleerden zijn andere collega’s om de beurt hun computer en zeiden uiteindelijk: «Uw vlucht vertrekt over een uur. We wachten alleen op enkele instructies voordat u mag vertrekken. Er is geen probleem.» Ik zag hen bellen terwijl ze me beleefd verzochten om geduld te hebben. Later begreep ik dat de Directeur-generaal van de Nationale Politie (Dgpn) en de minister van Binnenlandse Zaken op dit moment niet bereikbaar waren, ondanks herhaalde pogingen van de adjunct-directeur van de Nationale Politie. Uitermate gefrustreerd vroeg de vliegveldbeheerder of ik met hen mee wilde gaan naar het politiebureau van de luchthaven, buiten de passagiersterminal. Ik bleef daar lange tijd, terwijl ik zag hoe het Air Sénégal-vlucht de lucht in ging. Zo begreep ik dat dit een truc was om mijn reis te beletten, terwijl er geen formele oppositie tegen mijn vertrek uit het land bestond. Mijn paspoort en mijn telefoon werden aan mij teruggegeven, samen met een dagvaarding om op 24 september 2025 om 12 uur bij de Dic te verschijnen.

Aldus werd mij geen uitreisverbod gemeld. Toen ontving ik een andere waarschuwing van een van mijn contacten, die aangaf dat er mogelijk een bewaking op mij na een verhoor zou volgen. Mijn gesprekspartner benadrukte: «De haat is zo groot dat je voorzichtig moet zijn met je drankjes en voedsel!» Ik realiseerde me dat er geen direct risico voor mijn fysieke veiligheid was. Zo zette ik meteen een plan in werking om Senegal nog dezelfde nacht te verlaten. Ik wilde voorkomen dat ik verrast zou worden, en bovendien moest ik mijn verdediging tegen een complot tegen een zaak die veel aandacht trok op sociale netwerken en waar ik nog nooit door een instantie was verhoord, grondig kunnen voorbereiden. Dus keerde ik terug naar mijn huis in Dakar om onmiddellijk weer te vertrekken. Op 25 september 2025 kwam ik aan in Frankrijk, terwijl de machinerie van de politie achter mij doordraaide. Waarschijnlijk bedoeld om mij terug te dwingen naar Senegal, vond de politie het niet beter dan mijn vrouw en kinderen te ontvoeren. Ik maakte bekend dat ik al in Frankrijk was aangekomen en als reactie hierop werd een internationaal arrestatiebevel tegen mij uitgevaardigd. Dit alles toont het onwaarachtige karakter van het communiqué van de minister van Binnenlandse Zaken Mouhamadou Bamba Cissé, waarin staat dat ik eerder door de politie was gezocht. Als dat zo was geweest, zou ik al dagenlang bij mijn huis zijn gearresteerd, nog voordat ik überhaupt aan reizen dacht. Ik leefde rustig mijn dagelijkse bezigheden uit gedurende al die tijd. Zelfs toen ik voor de luchthavenpolitie stond, zou ik onmiddellijk zijn gearresteerd. Daarmee lijkt het ontslag van de commissaris van de luchthavenpolitie, die wel wat toewijding aan zijn hiërarchie heeft getoond, slechts een schijnvertoning. Evenzo is het ontslag van de Chef van de Divisie Criminale Onderzoeken even verrassend. Waren dit krachten die wilden dat ik illegaal werd gearresteerd vóór zelfs maar een hoorzitting?

Mijn verdediging wordt gevormd

Ik wil met name de advocaten bedanken die hebben ingestemd om mijn verdediging en die van de andere leden van mijn gezin te vormen. Ik wil Me Dior Diagne, Me Ramatoulaye Ba, Me Arona Basse, Me Ousmane Thiam, Me Baboucar Cissé, Me Pape Sène, Me El Hadji Amadou Sall noemen. Het Franse advocatenkantoor Me William Bourdon et Associés heeft zich eveneens aangesloten bij onze verdediging.

Nadia Vermeer

Nadia Vermeer

Ik ben Nadia Vermeer, adjunct-hoofdredacteur bij AfrikaNieuws. Mijn passie voor journalistiek is ontstaan uit de drang om verhalen te vertellen die verder gaan dan cijfers en feiten, en de mensen en context achter het nieuws te laten zien. Bij AfrikaNieuws wil ik bijdragen aan een eerlijker, rijker en menselijker beeld van Afrika, in de taal van onze lezers.